เราชื่อน้ำตาลนะคะ และตอนนี้เราก็กำลังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยชั้นปีที่สี่ ซึ่งเราก็โชคดีมากที่ได้ทุนจากทางมหาวิทยาลัยให้ไปฝึกงานที่ต่างประเทศเป็นระยะเวลาหนึ่งเทอม และการฝึกงานที่ต่างประเทศครั้งนี้เราก็แทบไม่ต้องออกเงินเลยสักบาท ไม่ว่าจะเป็นค่าตั๋วเครื่องบิน ค่าที่พักสำหรับการพักอาศัยอยู่ที่ต่างประเทศ ส่วนค่ากินเราต้องเป็นคนจัดสรรเองค่ะ แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรเพราะว่าตอนนั้นตอนที่เราไปฝึกงาน บริษัทที่เราฝึกงานด้วยก็ให้เงินเดือนเราเหมือนพนักงานทั่วไป ไม่ได้เอาเปรียบเหมือนบริษัทในประเทศไทยที่เด็กฝึกงานมาจะไม่ได้เงินเดือนหรือได้ค่าเหนื่อยอะไรเลย ตอนนั้นก็มีช้อยให้เราเลือกอยู่ประมาณสามตัวเลือกค่ะสำหรับประเทศที่เราสามารถไปฝึกงานได้ ซึ่งประเทศแรกก็คือสหรัฐอเมริกา ประเทศที่สองก็คือออสเตรเลีย และประเทศที่สามก็คือนิวซีแลนด์ ซึ่งเราก็ไม่ลังเลเลยค่ะที่จะเลือกไปที่สหรัฐอเมริกา ซึ่งเรามองว่าการไปฝึกงานที่นั่นเราน่าจะได้ประสบการณ์เยอะมาก เพราะบ้านเมืองของเขาก็เป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว และเราอาจจะได้มุมมองอะไรใหม่ใหม่เข้ามาทำธุรกิจในอนาคตที่ประเทศไทยครับ

ตอนนั้นในวันที่เรากำลังเดินทาง เราตื่นเต้นมากค่ะ เพราะตั้งแต่เกิดมาเรายังไม่เคยนั่งเครื่องบินมาก่อนเลย และการเดินทางครั้งนี้เราก็เดินทางเพียงคนเดียวตามลำพังด้วยค่ะ ซึ่งตั๋วเครื่องบินทั้งหมด ทางมหาวิทยาลัยก็เป็นคนจัดสรรมาให้ ซึ่งตั๋วเครื่องบินก็ไม่ได้โบเบ้เลยนะคะ เป็นชั้นบิสสิเนสคลาส นั่งสบายมาก และครั้งแรกในชีวิตที่เราได้นั่งเครื่องบินก็ทำให้เรารู้สึกทำตัวไม่ค่อยถูกสักเท่าไหร่ แถมยังเป็นการเดินทางไกลไปยังสหรัฐอเมริกาด้วย และด้วยความที่เป็นชั้นบิสสิเนสคลาส บนเครื่องก็เลยจะไม่ได้มีจำนวนคนเยอะมากเหมือนกับเครื่องบินทั่วไป ซึ่งสำหรับเราเราก็มองว่ามันเป็นข้อดี เพราะว่าเราจะได้ไม่ต้องไปนั่งเบียดกับใครตลอดระยะเวลาเป็นวันที่ต้องนั่งเครื่องเพื่อไปที่สหรัฐอเมริกา แต่ว่าเราไม่ได้เดินทางต่อเดียวนะครับ ตอนนั้นเราต้องไปลงเครื่องที่ตุรกีก่อน แล้วก็ถึงต่อเครื่องไปที่สหรัฐอเมริกาอีกที ซึ่งตอนที่เราบินจากไทยไปตุรกีตอนนั้นเป็นช่วงเวลากลางคืนเราก็นอนหลับตั้งแต่ต้นทางจนไปถึงปลายทางเลยค่ะ เราได้เสพบรรยากาศบนฟากฟ้าแค่ช่วงเดียว แต่พอเครื่องบินขึ้นไปถึงชั้นบรรยากาศเหนือก้อนเมฆเราก็มองไม่เห็นอะไรแล้ว ตอนนั้นเราก็เลยหลับอย่างเดียวเลยค่ะ

แต่หลังจากที่เราได้ไปต่อเครื่องจากตุรกีไปยังสหรัฐอเมริกา เราก็อยากจะมาแชร์ประสบการณ์อะไรบางอย่างที่เราเผชิญมากับตัวของเราเอง ระหว่างที่เรากำลังนั่งเครื่องบินอยู่ตอนนั้นเราก็นอนหลับไปเต็มอิ่มแล้วเราก็เลยนอนไม่ค่อยหลับในช่วงที่เราต่อเครื่องและตอนนั้นก็มีผู้ชายอยู่คนนึงเป็นหนุ่มชาวต่างชาติ ผู้ชายคนนี้ได้มองมาที่เราบ่อยมาก ซึ่งเราเองก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยปกติสักเท่าไหร่ และเราก็จะหันไปมองผู้ชายคนนี้เป็นพักพักเพื่อดูว่าเราไม่ได้คิดไปเองใช่หรือไม่ และมันก็เป็นเรื่องจริงค่ะเค้าแอบมองเราอยู่จริงๆ อาจจะเป็นเพราะว่าเราเป็นผู้หญิงไทย ซึ่งโครงหน้าของเราอาจจะเป็นสเปคของฝรั่ง ซึ่งฝรั่งคนนั้นก็อาจจะชอบเราก็เลยหันมามองเราอยู่บ่อยครั้ง แต่เราก็ไม่ได้คิดว่าจะถึงขั้นอนาจารกันเลยทีเดียว ซึ่งครั้งล่าสุดที่เราหันไปมองผู้ชายคนนี้ เขาก็ได้เอาควยออกมาข้างนอกแล้วก็ชักว่าวโชว์ต่อหน้าเราเลย ซึ่งตอนแรกเราก็มองตาค้างนั่งดูหนุ่มฝรั่งคนนี้ชักว่าวไม่หันไปทางไหนเลย เพราะนี่ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เราได้เห็นผู้ชายมาชักว่าวโชว์ต่อหน้า แถมยังเป็นบรรยากาศบนเครื่องบินอีกด้วย ซึ่งปกติแล้วเราก็มักจะเห็นมันแต่ในหนังโป๊ ไม่คิดว่าในชีวิตจริงเราจะต้องมาเผชิญกับเหตุการณ์อะไรแบบนี้ แล้วสักพักหนุ่มฝรั่งคนนี้ก็ได้โบกมือให้เราไปที่เก้าอี้ที่เขากำลังดังอยู่ ซึ่งเราก็มองซ้ายมองขวาแล้วก็เห็นว่าทางสะดวก และแอร์โฮทสเตทก็ไม่น่าที่จะเดินออกมาเสิร์ฟอาหารในตอนนี้ เราก็เลยเดินไปที่ เก้าอี้ของหนุ่มฝรั่งคนนี้ และสิ่งแรกที่เราทำเราก็ได้เอามือไปจับควยของหนุ่มฝรั่ง ขนาดควยของหนุ่มฝรั่งคนนี้เต็มไม้เต็มมือของเรามากจนเราเองก็อดใจไม่ไหวเหมือนกัน ตอนนั้นเราก็เลยก้มลงไปดูดควยให้กับหนุ่มฝรั่งคนนี้ทันที ควยทั้งใหญ่ทั้งยาวเราได้ดูดควยให้กับหนุ่มฝรั่งคนนี้อยู่พักใหญ่เลยทีเดียว แต่เราอาจจะเป็นคนที่ดูดควยไม่ได้เก่งมาก เราจำได้ว่าเราดูดควยให้กับหนุ่มฝรั่งคนนี้อยู่ประมาณ 15 นาทีได้ แต่หนุ่มฝรั่งคนนี้ก็ยังไม่เสร็จสักที ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้าอึดหรือว่าเราทำไม่เก่ง จนสุดท้าย เราเองก็เมื่อยปากและดูดควยต่อไปไม่ไหวแล้วก็เลยขอชักว่าวให้กับหนุ่มฝรั่งคนนี้แทน ซึ่งตอนนั้นเราชักว่าวให้กับหนุ่มฝรั่งคนนี้ไม่ถึง 2 นาทีก็น้ำแตกแล้ว ตอนนั้นเราเองก็ไม่กล้าปล่อยให้น้ำเปล่าของหนุ่มฝรั่งคนนี้ไปเพื่อนเก้าอี้บนเครื่องบินเพราะเรากลัวว่าแอ host สเตทจะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น เราก็เลยเลือกที่จะอืมควยให้กับหนุ่มฝรั่งคนนี้อีกครั้งตอนที่น้ำกำลังแตกและเราก็ได้กินน้ำว่าวของหนุ่มฝรั่งคนนี้ไปจนหมดเกลี้ยงเลยค่ะ